Lenf kanseri, lenfatik sistemin bir parçası olan lenf bezelerinde ve diğer lenfatik dokularda anormal hücrelerin kontrolsüz şekilde çoğalmasıyla ortaya çıkar. Lenfatik sistem, vücudun enfeksiyonlara karşı savunmasında kritik bir rol oynar ve lenf bezeleri, karaciğer, bademcik, dalak, kemik iliği ve timus gibi çeşitli organları içerir. Lenfatik yapılar ayrıca ince bağırsak, mide ve cilt katmanları arasında da bulunur. Lenf kanseri, bu lenfatik yapılarda bulunan normal hücrelerin anormal şekilde çoğalmasıyla gelişir ve karaciğer, dalak ve kemik iliğine yayılabilir.

Lenf kanserinin en yaygın belirtileri arasında boyun, kasık ve koltuk altı gibi bölgelerdeki lenf bezelerinde ağrısız şişlikler bulunur. Bunun yanı sıra aşağıdaki belirtiler de gözlemlenebilir:

Bu tür belirtiler grip gibi rahatsızlıklarda da görülebileceği için ayırıcı tanı oldukça önemlidir.

Lenf kanseri bulguları olan hastalarda tanı koymak için öncelikle büyümüş lenf bezelerinin tamamı çıkarılır veya bir organda yerleşmiş tümörlü dokudan parça alınır. Yapılan biyopsi sonucuna göre tanı konur. Hodgkin dışı lenfoma için farklı sınıflandırmalar yapılır ve tanı raporunda patolog tarafından belirtilir. Bu sınıflandırmalara göre lenf kanserinde uygulanacak tedavi planı yapılır.

Kanserin evrelenmesi, hastalığın yaygınlığını belirler. Öncelikle hastaların lenf bölgeleri taranır. Elle tespit edilebilecek olan boyun, kasık ve koltuk altı gibi yerlerdeki lenf bezeleri muayene edilir. Elle belirlenemeyen bölgelerde ise röntgen grafileri, bilgisayarlı tomografi, ultrasonografi ve MR gibi görüntüleme tetkikleri kullanılır. Bu yöntemlerle alt karın, göğüs, boyun ve karın gibi alanlar incelenir. Hastaya kemik iliği biyopsisi yapılır ve buradaki yayılım incelenir.

Tedavi her lenf kanseri hastası için kendine özgü olarak belirlenir. Bunun nedeni hastalığın hangi evrede olduğu, hücre tipi, hastanın yaşı ve tedaviyi kaldırma performansı, lenf kanserinin tipi yani yavaş ya da hızlı seyirli olmasına göre tedavinin ve ilaçların belirlenmesi gereğidir. Tedavide ilaçlarla birlikte ışın tedavisi ya da ayrı ayrı kullanılır. Hastalardan kök hücre toplanır, yüksek dozda kemoterapiden sonra kök hücreler yeniden hastaya verilir. Aynı zamanda cerrahi tedavi de uygulanabilir. Yavaş seyirli lenf kanseri hastalarında bazen tedavi verilmez. Bu hastalar dikkatlice izlenir.

Lenf kanseri tedavisinde kullanılan ilaçlara ve dozuna bağlı olarak bazı yan etkiler ortaya çıkabilir. Bunların hemen doktora bildirilmesi gerekir. İlaçların kusma ve bulantı yapması kısa süreli ve hafif etkilerle ortaya çıkar. Saç dökülmesi ise bazen hafif, bazen de saçların tamamen dökülmesi şeklinde olur. Ne şekilde olursa olsun, tedavi bittikten yaklaşık 6 ay içinde dökülen saçlar yerine gelir. Kemoterapi tedavisinde kemik iliği de etkilenebilir. Bazen kırmızı kan hücrelerinde azalmayla anemi, beyaz kan hücrelerindeki azalmayla lökopeni, enfeksiyon savaşçısı olan beyaz hücrelerdeki nötrofillerin azalmasıyla nötropeni, kanamayı engelleyen trombositlerin azalmasıyla trombositopeni gibi sorunlar yaşanabilir. Bu nedenle hastalara belirli dönemlerde kan sayımı yapılır ve takip edilir. Bunların dışında hastalarda tat alımında değişme, iştahsızlık, ciltte ve tırnaklarda renk değişimi, kısırlık gibi etkiler de oluşabilir. Radyoterapi tedavisi ise uygulandığı bölgeye ve doza göre yan etkilere neden olabilir. İlerleyen dönemde hastalarda yorgunluk, saç ve kıl kaybı, duyarlılık, kızarıklık, kaşıntı, cilt koyulaşması, kusma, ishal, bulantı, idrar sorunları baş gösterebilir. Eğer kanama ve ateş yükselmesi olursa, hemen doktorun bilgilendirilmesi gerekir. Yüksek dozdaki kemoterapi, normal dozdan daha fazla yan etkiye yol açar. Bu nedenle kanamaya, enfeksiyona ve organ yan etkilerine her zaman dikkat edilmelidir. Lenf kanseri hastalarına uygulanan doğru tedavi yöntemleri sayesinde büyük oranda iyileşme sağlanır.